równania pola
Encyklopedia PWN
fiz. określenie używane wymiennie dla kilku równań związanych z opisem zjawisk fiz. za pomocą procesów stochastycznych;
równanie wyrażające zasadę zachowania energii w odniesieniu do ruchu płynu doskonałego, tj. nielepkiego i nieściśliwego; sformułowane 1738 przez D. Bernoulliego.
brytyjski fizyk teoretyk; współtwórca mechaniki kwantowej i elektrodynamiki kwantowej.
brytyjski fizyk, pionier fizyki XX w..
potencjał
fiz., mat. wielkość pomocnicza służąca do opisu pola wektorowego lub tensorowego (pole fizyczne).
[łac.],
szczególny przypadek praw przyrody;
